Komunikat bierze pod uwagę pozytywne aspekty tego zjawiska, wskazując jednocześnie, kierunki stosowania obowiązujących praw Unii Europejskiej w zakresie funkcjonowania „collaborative economy”.
Komunikat nie zajmuje się ogólną analizą zjawiska, koncentrując się na omówieniu kilku najważniejszych jego elementów takich jak, warunki dostępności rynkowej, ochrona konsumentów, sprawy zatrudnienia, podatków i odpowiedzialności prawnej. Nie jest on dokumentem wiążącym dla rządów i organów Unii Europejskiej. Wskazuje natomiast metody interpretacji i wdrażania stosownych elementów prawa unijnego w tej dziedzinie.
W odniesieniu do ochrony konsumentów, a szczególnie w aspekcie Dyrektywy nt. Nieprawidłowych Praktyk Komercyjnych, komunikat wyraźnie wskazuje, że trwale świadczone usługi (np. wynajmowanie mieszkań na krótkie okresy w ciągu całego roku) winny być objęte regulacjami tej Dyrektywy.
W zakresie dostępu do rynku, usługodawcy świadczeń gospodarki współdzielenia nie powinni w zasadzie podlegać rygorom licencji i rejestracji, z wyjątkiem sytuacji, gdy ściśle zdefiniowany interes społeczny tego wymaga. Zakazy i restrykcje jakościowe stosować należy tylko w ostateczności.
Dyrektywa Komisji Europejskiej nt. Usług dotyczy w zasadzie wszystkich usługodawców niezależnie od częstotliwości świadczenia usług. Niemniej jednak Komunikat sugeruje, aby osoby świadczące usługi okazjonalnie nie były traktowane jako zawodowi usługodawcy.
W dziedzinie spraw podatkowych Komunikat wyraźnie wskazuje na potrzebę traktowania usługodawców w sferze gospodarki współdzielenia na takich samych zasadach, jak innych uczestników rynku usług.
Zachęca się tu kraje członkowskie do korzystania w w tym celu z możliwości platform internetowych zajmujących się dystrybucją usług w tym zakresie. Kraje członkowskie powinny ustalić system opodatkowania, który stworzy warunki dla uczciwej konkurencji dla wszystkich podmiotów świadczących takie same usługi.