W myśl tego przepisu powinna ona zawierać: - kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwoty, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, - dane niezbędne do prawidłowego określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, - wysokość podatku należnego, - kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego, - kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, oraz - inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji.
Należy zwrócić uwagę, że w przypadku świadczenia usług gastronomicznych, w sytuacji gdy podatnik nie ma obowiązku stosowania kasy rejestrującej, ewidencja sprzedaży musi być bardziej szczegółowa niż w przypadku np. działalności handlowej. Wynika to z przepisu zawartego w art. 84 ust. 1 ustawy o VAT, który w gastronomii nie zezwala na stosowanie struktury zakupu do obliczenia podatku należnego od dokonanej sprzedaży. Oznacza to, że podatnik, który nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy fiskalnej powinien prowadzić ewidencję sprzedaży z podziałem na poszczególne stawki VAT i rejestrować wszystkie pozycje sprzedaży w ciągu dnia.
Jeśli bowiem tego nie uczyni, w przypadku braku możliwości ustalenia wartości sprzedaży opodatkowanej według 7% stawki VAT w razie kontroli podatkowej, może się zdarzyć, iż całość usług gastronomicznych zostanie opodatkowana 22% stawką. Jednocześnie trzeba zauważyć, że ustawodawca w przepisach nie określił formy prowadzenia ewidencji sprzedaży w gastronomii. Zatem może być ona prowadzona np. w formie zeszytu, w którym będą wpisywane wszystkie pozycje sprzedaży dokonane w ciągu dnia. Natomiast po zakończeniu sprzedaży w danym dniu, łączna kwota sprzedaży z podziałem na poszczególne stawki na podstawie sporządzonego dowodu, powinna zostać przeniesiona do ewidencji sprzedaży VAT.
Źródło: (www.horeca.pl), Gazeta Podatkowa,